Zaczynając od początku Mans Zelmerlow został wybrany poprzez rozbudowane szwedzkie preselekcje zwane Melodifestivalen. Na drodze do zwycięstwa zaliczył konflikt z Europejską Unią Nadawców która zarzucała mu plagiat co do wizualnej wersji utworu. Postać jaka pojawia się na ciemnym tle była łudząco podobna do postaci z The Alchemy of Light by a Dandypunk mimo to Mans jednak nie został zdyskwalifikowany lecz musiał przygotować inną wersje tej postaci. Mówiło się również o dużym podobieństwie między piosenką "Heroes" ,a "Lovers on the Sun" Davida Guetty jednak mimo to urok osobisty, doby głos, wykonanie "swojego" utworu oraz pomysłowa wersja wizualna zaczerpnięta od innego artysty pozwoliło mu otrzymać eurowizyjne trofeum. Po Mans'ie do samego końca nie można było się spodziewać, że to on wygra chociaż był typowany jako faworyt, lecz zostanie tylko wysoko oceniony. Eurowizja jest jednak tak nieprzewidywalna, że nigdy nic nie wiadomo na 100 proc. więc i tym razem teoria ta się potwierdziła. Eurowizja więc zagości w Szwecji po raz kolejny.
Kolejne kilka słów chciałbym powiedzieć na temat naszego jubileuszowego gościa czyli Australii, którą reprezentował Guy Sebastian z piosenką "Tonight Again". Zajął on 5 miejsce z dorobkiem 196 pkt. Ogólnoświatowa, a przede wszystkim europejska popularność i bezpretensjonalna piosenka zagwarantowały mu to miejsce. Duże niezadowolenie fanów z udziału w europejskim konkursie nie pozwoliło mu wygrać ale 5 miejsce jest według mnie satysfakcjonujące. Mieli swoje tzw. 5 minut a raczej 3 minuty na scenie więc musi im to wystarczyć :) Jak na razie na kolejny udział Australii w Eurowizji jestem gotowy na kolejny jubileusz najlepiej setnego konkursu. Australia otrzymała punkty od prawie każdego kraju który mógł głosować w finale co jest bardzo dobrym wynikiem jak na debiut. W finale Australia nie otrzymała żadnych punktów od Azerbejdżanu, Czech, Macedonii, Gruzji, Czarnogóry i Portugalii którzy to w większości oddawali swoje punkty "po sąsiedzku" jak to się odbywa co roku czemu Europejska Unia Nadawców usiłuje niwelować poprzez m.in. oddzielenie zawsze głosujących na siebie państw w półfinałach. Jednak w finale nie można na to zbyt poradzić. Państwa disapory głosowały, głosują i będą głosować na siebie teraz i zawsze. Kropka. Najbardziej widać to po krajach sąsiadujących czy też byłej Jugosławii, krajów nadbałtyckich bądź krajów poradzieckich których to łączą więzi kulturowe historyczne czy polityczne. Zatem głosowanie, biorąc pod uwagę tylko te najwyższe noty czyli 8,10,12 odbywało się w następujący sposób.
| W niektórych z tego typu głosowań "przeszkadzały" państwa tj. Szwecja, czyli zwycięzca który często dostawał najwyższe noty punktowe, Włochy jako faworyci OGAE International, Australia jako jubileuszowy uczestnik oraz Belgia czy Łotwa którzy to byli swego rodzaju zaskoczeniem dla mnie. Belgijski jak i łotewski utwór były czymś innym na tegorocznej Eurowizji znacznie odróżniającym się od wszechobecnych ballad. Myślałem że piosenki z gatunku rock'a alternatywnego będącego trochę w psychodelicznym klimacie czy też popu ocierającego się o elektronikę nie są w guście eurowizjonerów, jednak wyniki głosowania pokazały coś innego. Wydaje mi się zatem, że jak to było to z Holandią w 2014 roku tak i w tym roku Belgia oraz Łotwa szerzej otwierają drzwi dla tego gatunku muzyki na Eurowizji której będzie jeszcze więcej. |
Kontynuując wątek największych wygranych tej Eurowizji delikatnie można wspomnieć o Rosji która mimo swojej polityki zagranicznej osiągnęła drugie miejsce z dorobkiem 303 pkt. Jest to chyba jedyna taka sytuacja kiedy kraj przekroczył granice 300 pkt. a nie wygrał Eurowizji. Polina Gagarina która reprezentowała Rosję z piosenką "A Milion Voices" zachwyciła widzów swoja mocną balladą jak i silnym głosem który brzmiał tak samo dobrze na żywo jak i w studiu nagraniowym. Podczas podawania głosów było słychać niezadowolenie wśród publiczności kiedy to Rosja otrzymywała najwyższe noty. Sytuacja ta doprowadziła, że emocje wzięły górę i u Poliny popłynęły łzy. Czyżby więc co roku rosyjscy reprezentanci musieli mierzyć się z podobnymi problemami na płaszczyźnie podawania głosów ?
Wydaje mi się, że Rosja jako zwycięzca Eurowizji mogłaby wzbudzić duże niezadowolenie wśród pozostałych krajów europejskich i w przyszłym roku mogliby oni po prostu zrezygnować z brania udziału w całym show, a wyciągając coraz dalsze wnioski Ukraina w zupełności nie brałaby wtedy udziału. Więc pozostaje nam tylko cieszyć się z tego jak się stało. To Mans jest zwycięzcą, a nie Polina. Jednakże ubolewam nad tym że polityka jest tak wszechobecna w każdym aspekcie życia bo przecież jakże mocną balladę wystawiła na konkurs Rosja i to ona mogłaby być równie dobrom zwyciężczyniom co Mans i to poniekąd także ze względów politycznych to nie ona otrzymała eurowizyjne trofeum. Wyrazistość utworu i charyzma Rosjanki uplasowała ją na drugiej pozycji w wielkim finale jednak z równie wyrazistymi piosenkami w finale niektóre kraje zajęły ostatnie miejsce. Mowa tu o Niemczech, czyli Ann Sophie oraz grupie The Makemakes z Austrii, gospodarza konkursu.
Bardzo często zdarzało się tak że podczas głosowania kraj będący gospodarzem otrzymywał punkty od pozostałych uczestników konkursu przy czym dziękowano za wspaniałe widowisko jednak w tym roku to gospodarze otrzymywali podziękowania za wspaniałe show natomiast z punktami było zdecydowanie gorzej. Austriacy nie otrzymali żadnego punktu zajmując ostatnie 27 miejsce w finale. Grupa The Makemakes w dość żartobliwie i z dystansem podsumowała swój wynik na facebook'u. Ich odpowiedź można zobaczyć tutaj. Napisali również że podczas całego show zdobyli mnóstwo doświadczenia oraz wiele dobrych kontaktów ale także 0 punktów. Identyczny dorobek punktowy uzyskała także Ann Sophie z Niemiec która to po zajęciu drugiego miejsca w preselekcjach stała się jednak ich ogólnokrajową reprezentantką po tym jak zwycięzca zrzekł się wygranej. Jego decyzja o oddaniu wygranej Ann Sophie nie zadowoliła zebranej tam publiczności. Decyzja ta została wybuczana. Zatem na Ann Sophie ciążyła presja jako że musiała ona naprawdę godnie zaprezentować swój kraj aby zadowolić niemiecką publiczność która to innego reprezentanta chciała zobaczyć w Wiedniu. Jednak nie wszystko poszło po jej myśli. Ann na swoim facebook'owym profilu stwierdziła że takie doświadczenie tylko ją wzmocni, podziękowała także za wsparcie fanów oraz zapowiedziała, że nadal będzie robiła to co kocha czyli będzie tworzyć muzykę. Dodała również muzyczną odpowiedź na 0 punktów. Filmik można obejrzeć tutaj.
W tabeli poniżej przedstawiam miejsca jakie zajęła Monika w kilku wybranych krajach pod względem głosowania jury, telewidzów oraz głosowania ogółem.
Kraj \ Rodzaj głosowania | Głosowanie jury | Głosowanie widzów | Ogółem |
Francja | 9 | 10 | 7 (4 pkt.) |
Irlandia | 22 | 2 | 8 (3 pkt.) |
Wielka Brytania | 17 | 2 | 9 (2 pkt.) |
Włochy | 20 | 4 | 10 (1 pkt.) |
Norwegia | 22 | 7 | 13 (0 pkt.) |
Niemcy | 22 | 8 | 13 (0 pkt.) |
Czechy | 24 | 15 | 23 (0 pkt.) |
Szwecja | 22 | 9 | 14 (0 pkt.) |
Reasumując całe show biorąc pod uwagę organizacje Wiednia oraz oprawę sceniczną każdego z występów Austria dość dobrze się wywiązała ze swoich planów mimo, że nie obyło się od wpadek. Kilka razy zerwało połączenie podczas podawania głosów oraz kamery nie do końca pracowały tak dobrze jak np. w Kopenhadze. Telewidzom ukazywały się ujęcia np. ściany czy podłogi. Podczas występu Gruzji dym który miał być dodatkiem do występu wokalistki zaczął wchodzić na pierwszy plan. Jako że był to 60 jubileuszowy konkurs spodziewałem się większej ilości wspominek podczas całego trzydniowego konkursu czy też występu jakiegoś artysty z lat ubiegłych który mógłby dać naprawdę wspaniałe show.Brakowało mi także większej ilości zabawy oraz tzw. wow na scenie. Jednak mimo tylu ballad ciężko było o bardziej żywiołowe występy nie licząc Serbii czy Izraela. Podobało mi się otwarcie finału kiedy to rozpoczęto od wykonania zwycięskiej piosenki Austrii "Merci Chérie" z 1966 roku delikatnie przechodząc do "Rise Like a Phoenx" i latającej Conchity wykonującej hymn tegorocznej Eurowizji z chórem dziecięcym.
Eurowizja ta była znacząco nastawiona na promocje Austrii poprzez pocztówki każdego z artystów w których to każdy z nich pokazywał jedno z wielu ciekawych miejsc w tym kraju ale także show było zrobione dla samej Conchity i jej płyty której to premiera była kilka dni przed finałem. Kolejnym przykładem na to, że nie było tak idealnie jak się nam mogło wydawać był fakt iż austriacki nadawca telewizyjny ORF nie pokazał występu Conchity z typu interval act w którym to wykonywała ona utwory ze swojego debiutanckiego albumu. Patrząc na tą Eurowizję pod kątem jubileuszowej bardzo słabo ona wypadła względem lat ubiegłych kiedy to wszystko dopracowane było co do sekundy, a 60-letnik konkurs powinien być dopracowany do perfekcji czego niestety nie udało się spełnić. Teraz pozostaje tylko czekać na 61. konkursu Eurowizji i to co do zaoferowania wizom po raz szósty będzie mieć Szwecja.
